[tx_heading style=”default” heading_text=”Ewangelia przypadająca na III Niedzielę Adwentu” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała

Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jesteś? », on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: «Ja nie jestem Mesjaszem». Zapytali go: «Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?» Odrzekł: «Nie jestem». «Czy ty jesteś prorokiem?» Odparł: «Nie». Powiedzieli mu więc: «Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?» Powiedział: «Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz». A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. i zaczęli go pytać, mówiąc do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» Jan im tak odpowiedział: «Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała». Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

[tx_heading style=”default” heading_text=”Rozważanie o radości Adwentu. Prawdziwa radość wynikająca z zaufania i z obcowania z Panem” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

„Liturgia dzisiejszej Mszy św. przypomina słowa św. Pawła, który poleca chrześcijanom z Filippi: Radujcie się zawsze w Panu, raz jeszcze powtarzam: radujcie się! A następnie podaje zasadniczą rację tej głębokiej radości: Pan jest blisko¹.

Jest również radość Adwentu, radość każdego innego dnia: Jezus jest blisko nas. Jest coraz bliżej. Św. Paweł daje nam klucz do rozumienia źródła każdego naszego smutku. Jest nim oddalenie się od Boga z powodu naszych grzechów lub letniości. Pan zawsze przynosi nam radość, a nie smutek.

Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z Tobą (Łk 1, 28). – mówi Anioł do Maryi. Powodem radości Dziewicy jest bliskość Boga. Także nie narodzony jeszcze Jan Chrzciciel w łonie Elżbiety okazuje swoją radość z powodu bliskości Mesjasza. Anioł powie pasterzom: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś (…) narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan (Łk 2, 10-11). Radością jest posiadanie Jezusa, smutkiem jest Jego utrata.

Ludzie szli za Panem, dzieci podchodziły do Niego, a przecież dzieci nie podchodzą do smutnych osób! A lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego (Łk 13, 17b).

Po dniach ciemności, które nastąpiły po Jego Męce, zmartwychwstały Jezus objawia się uczniom w różnych sytuacjach. Ewangelista raz po raz zaznacza, że Apostołowie uradowali się (…), ujrzawszy Pana (J 20,20). Nigdy nie zapomnieli tych spotkań, podczas których odczuli nieopisaną radość.

Radujcie się! – zachęca nas dzisiaj św. Paweł. A mamy ku temu wystarczające powody. Co więcej, mamy jeden powód ważniejszy od pozostałych: Pan jest blisko. Możemy zbliżyć się do Niego, jeśli tylko chcemy. Za parę dni nadejdzie Boże Narodzenie, wielkie święto dla nas, chrześcijan, a także dla całej ludzkości, która często nieświadomie szuka Chrystusa. Nadchodzi Boże Narodzenie i Bóg chce, żebyśmy byli radośni jak pasterze, jak Mędrcy, jak Józef i Maryja.

Możemy być radości, jeśli Pan jest rzeczywiście obecny w naszym życiu, jeżeli Go nie utraciliśmy, jeżeli naszych oczu nie zaćmiła oziębłość lub brak wspaniałomyślności. Jeżeli ktoś próbuje znaleźć szczęście na drogach, które odwodzą od Pana, znajdzie jedynie smutek i nędzę. Wszyscy, którzy w taki czy inny sposób odwrócili się od Boga, stwierdzili w końcu, że poza Bogiem nie ma prawdziwej radości. Nie może jej być.

Znalezienie Chrystusa i przebywanie w Jego towarzystwie oznacza zawsze nową i głęboką radość.”²

[tx_divider size=”24″]

¹ Mszał rzymski, Msza św. z dnia, antyfona na wejście, por. Flp 4, 4.5.
² Francisco F. Carvajal, Rozmowy z Bogiem. Medytacje na każdy dzień, tom. I, Adwent, Boże Narodzenie, 15.1.

[tx_heading style=”default” heading_text=”Dołącz do wyzwania i przygotuj się na przyjście Pana!” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

Tematem tego tygodnia wyzwania jest radość chrześcijańska! To już ostatnie dni, by dołączyć do wyzwania i się przygotować do Świąt Bożego Narodzenia. Zapisy trwają do 20 grudnia. Zapisując się otrzymasz wszystkie materiały, które zostały wysłane do tej pory.

[tx_calltoact button_text=”Wyzwanie adwentowe” url=”https://www.subscribepage.com/wyzwanie-adwentowe”]Dołącz do wyzwania już teraz i wykorzystaj resztę czasu, by się przygotować na Święta![/tx_calltoact]

 

Kategorie: DUSZA